Ik had eigenlijk gezegd dat zondag een rustdag ging zijn.
Maar toen ik in de ochtend mijn was ging brengen naar Anita, de gastvrouw, raakten we aan de praat (in gebrekkig Spaans van langs mijn kant natuurlijk). Uiteindelijk stelde ze voor om samen met mij naar Parque Condor te gaan in Otavalo, niet te ver van Ibarra.
Zee-arend, symbool van USA. |
Andes Condor, symbool van Ecuador. Links het mannetje, rechts het vrouwtje. |
Moeilijk in te schatten, maar de vleugelwijdte van de condor kan tot 3m wijd zijn. |
Caracara |
Uiteindelijk was het park niet enorm groot, dus waren we vrij snel klaar. Daarom besloot mijn gastgezin om ook nog de cascade (= waterval) de Peguche te bezoeken.
Maar eerst een ijsje!
Dit was gewoon een bevroren bekertje vruchtensap.
Mijn smaak: mora, dezelfde smaak als mijn vorig ijsje, omdat het echt wel enorm lekker is. En blijkbaar wordt dit ook vaak gegeten met een soort maïsbrood bereid met melk. Ook enorm lekker!
Dit was gewoon een bevroren bekertje vruchtensap.
Mijn smaak: mora, dezelfde smaak als mijn vorig ijsje, omdat het echt wel enorm lekker is. En blijkbaar wordt dit ook vaak gegeten met een soort maïsbrood bereid met melk. Ook enorm lekker!
Daarna was dus de waterval aan de beurt:
In principe ook niet al te speciaal, maar blijkbaar wel nog een trekpleister.
In de nabijheid zijn er dan ook baden beschikbaar met het water ervan. En een kleine stam leeft er van het eten dat ze aan de toeristen verkopen. Of voor foto's met een lama.
Achteraf zijn we op de terugweg gestopt aan een straatkraampje voor het avondeten, varkensbrokjes met choclo (maïs), habas (bonen), bakbanaan en tostida (gepofte maïs, nog anders dan popcorn).
Toen we eenmaal terugkwamen in Ibarra, was het tijd om mijn was binnen te nemen. En vanop het dak van mijn gastgezin, heb je een enorm mooi uitzicht over een deeltje van Ibarra, en ook de Imbabura vulkaan:
In principe ook niet al te speciaal, maar blijkbaar wel nog een trekpleister.
In de nabijheid zijn er dan ook baden beschikbaar met het water ervan. En een kleine stam leeft er van het eten dat ze aan de toeristen verkopen. Of voor foto's met een lama.
Achteraf zijn we op de terugweg gestopt aan een straatkraampje voor het avondeten, varkensbrokjes met choclo (maïs), habas (bonen), bakbanaan en tostida (gepofte maïs, nog anders dan popcorn).
Toen we eenmaal terugkwamen in Ibarra, was het tijd om mijn was binnen te nemen. En vanop het dak van mijn gastgezin, heb je een enorm mooi uitzicht over een deeltje van Ibarra, en ook de Imbabura vulkaan:
Vandaag, maandag, was dan weer rustiger.
Om 9u vertrok ik naar de universiteit, waar praktisch nog niemand was en waar ook het materiaal en stalen van Sucus nog niet waren. Dus uiteindelijk heb ik het grootste deel van de ochtend wat met mijn vingers zitten draaien tot in de namiddag Karen aankwam met al wat data die ik dan kon verwerken.
Rond 17u pas kwam al het materiaal aan, dus morgen kunnen we terug wat verder analyseren.
Inès
Geen opmerkingen:
Een reactie posten