Hoewel ik hier niet echt aan het vieren ben natuurlijk.
Gisteren moest ik dus om 5u al klaarstaan om te vertrekken naar Laguna de Quilotoa, een kratermeer op zo'n 3u rijden van Quito.
Het was enkel ik, en een man van het personeel van mijn hotel, die ook geregeld daguitstappen doet met groepen of mensen van het hotel. Nu was het slechts enkel ik, waardoor het een beetje duurder was dan in groep, maar al bij al was het voor een privétour niet al te duur.
En het meer zelf is prachtig!
De reden dat we zo vroeg vertrokken is om alle toeristen voor te zijn, en meer de kalmte te kunnen ervaren.
Het begon echter niet al te goed. De ganse weg ernaartoe goot het met bakken. Ik dacht al dat mijn laatste daguitstap in het water zou vallen. Maar wonder boven wonder, toen we aankwamen en aan de tocht gingen beginnen stopte het wonderbaarlijk met regenen, en heeft het niet meer geregend tot op de weg terug. Van chance gesproken. (Want ik heb de volle 6 weken eigenlijk uitzonderlijk goed weer gehad! Waarvoor dank, moeder natuur.)
Het meer zelf ligt dus in een krater, van een zeer oude vulkaan die al héél lang niet meer actief is.
Hoewel je hier en daar nog wat zuurstof naar boven ziet borrelen.
We zijn dus naar beneden gewandeld, en dan gaan de meeste toeristen naar links, waar het meest toeristische plekje is, maar wij zijn naar rechts geweest om een stukje rond het meer te wandelen.
 |
| Er waren wel wat algen aan de rand aanwezig, omdat er veel fosfor in het water aanwezig is, maar de gids zei dat het geen gevaarlijke algen waren. Ik zou er toch maar niet van drinken... |
Wanneer de zon op het meer schijnt, heeft het een prachtige groene kleur!
Maar nu moesten we terug naar boven...
Het was een enorm lastige klim van aan het meer (3500m) tot terug boven aan de krater (ong. 3900m), terwijl de gids zei dat het 700m klimmen was, wat ik ook geloofde.
Want ik heb waarschijnlijk nog nooit zo traag gewandeld, en boven was ik zo rood als een tomaat. Gelukkig was er dan nog niet te veel zon, want ik had het zo al warm genoeg.
In de terugrit hebben we nog het lokale marktje bezocht, en in Quito in een file gestaan van 30 minuten vanwege een ongeval. Een serieus ongeval, want de ambulance moest er aan te pas komen. En ik doe er raar van dat het het eerste was dat ik zag, met het chaotische verkeer van hier.
Maar eenmaal terug in het hotel was ik doodmoe en heb ik de rest van de namiddag op mijn kamer gelegen en om 20u15 al gaan slapen (spannende kerstavond, ik weet het).
Vandaag, mijn laatste dag in centrum Quito, ben ik nog wat gaan wandelen (en ook nog geld gaan afhalen voor mijn laatste uitgaven). Ik heb nog 2 parken bezocht, waar er in 1 een klein marktje was, en nogmaals de lokale artisanale markt. Ik heb nu al mijn souvenirtjes.
Erna ben ik teruggegaan naar het hotel tegen 11u30, want de kerel van het personeel ging om 12u met enkele mensen naar de Cayambe vulkaan gaan, en had me gezegd dat ik gerust mee mocht en hij me aan mijn volgende hostel wou afzetten, omdat het op de weg lag. Dat is een grote kost aan een taxi gespaard!
(Met andere woorden, als je ooit naar Ecuador komt en je hebt een heel goed, maar ook niet te duur hotel nodig in Quito: Kingdom Kichwa Guesthouse!)
Dus nu ben ik in Hostal El Obraje, dat maar op zo'n 15 minuten van de luchthaven ligt, zodat ik morgen niet te veel stress heb dat ik mijn vlucht zal missen.
Zoals je ziet, is het zeer verzorgd, en kan ik nu ook een laatste keer mijn valies checken en alles op orde steken.
Want morgen is het zo ver!
Mijn vlucht is om 17u35 (ik vraag de luchthavenshuttle aan om 14u30, om zeker te zijn...)
Vluchtnummer: KL0753
Dan kom ik aan in Amsterdam op 27 december om 13u40 Belgische tijd, en heb ik zo'n 3u om over te stappen naar de vlucht naar Brussel, om 17u.
Vluchtnummer: KL1731
Waarbij ik, als alles goed gaat natuurlijk, om 17u40 aankom in Brussel, waar de mama en papa mij gaan staan opwachten (met lekkere boterhammen hopelijk, want het gewone brood hier in Ecuador trekt op niks).
En ik heb ze ook al gevraagd om de dag erna vis klaar te maken, wat ik hier ook maar weinig heb gegeten, en spinaziepuree. En de dagen erna mogen nog veel groentjes komen, want dat heb ik ook gemist! (Er waren hier wel een beetje groentjes, maar als ze niet gekookt waren, waren ze niet betrouwbaar voor de spijsvertering.)
Maar ik weet ook al een paar dingen die ik in België zal missen:
al het lekkere en exotische fruit van hier, en de enorm lekkere sapjes die ze ervan maken,
de o zo vriendelijke mensen en hun behulpzaamheid,
waarschijnlijk ook de warmte, hoewel het hier op sommige momenten misschien ook wel te warm was,
en voornamelijk de natuur en het uitzicht, vanaf dat je naar buiten gaat, met de compleet andere planten dan in Europa en alle bergen en vulkanen op de achtergrond.
 |
| Vertaling: Ecuador houdt van het leven! |
Nog 1x slapen!
Inès
Geen opmerkingen:
Een reactie posten